Baby 1 (VI)

We hebben Baby 12 al heel lang niet gezien. Hij is verdwenen in de ziekenkamer, en niemand mag er bij. Vaak horen we hem schreeuwen van de pijn, vooral ’ s nachts, wanneer alles stil is, zodat je er helemaal gek van wordt. Soms scheldt Baby 2 hem uit. Sommigen baby’ s giechelen dan, vooral die uit zijn groepje. De overzieners zeggen dat Baby 12 zijn been heeft gebroken, omdat hij ondeugend is geweest. Dat is wat er gebeurd als je je niet aan de regels houdt. Ze weten niet dat ik ook ondeugend was, al heeft Baby 2 geklikt dat ik tegelijk met Baby 12 naar buiten was gegaan. Maar ik lag al in bed toen ze Baby 12 eindelijk naar binnen droegen.
Toch denk ik dat de overzieners het weten. Ze kijken me aan met ogen die iets zeggen zonder woorden. Ik probeer me onzichtbaar te maken, zodat me niet zien. Maar ze zien me. Ze zien me.

De overzieners hebben de nummers veranderd. Ik begrijp niet goed waarom. Ze zeggen dat het verkeerd is te denken dat je nummer betekent dat je beter bent dan een ander. Dat drie hoger is dan vijftien, bijvoorbeeld. En toch weten ze dat veel van de baby’ s dat wel denken. Het was een fout, zeggen ze, om nummers in volgorde van leeftijd uit te delen. Iedereen is gelijk, en dat betekent dat iedereen elk nummer zou moeten kunnen dragen. Ik wilde roepen: maar ik was de eerste baby! Er was geen baby voor me! Maar ik durfde niet goed, en ergens voelde ik me stom. Ik heb vaak gewenst dat ik niet de eerste baby was. Waarom vind ik het dan erg om een ander nummer te krijgen? Alleen maar omdat ik simpelweg de eerste baby b&eacute n? Het voelt gewoon als iets van mij. Als iets wat niet mag worden afgepakt.
Nu noemen ze me Baby 18, maar ik denk nog steeds aan mezelf als Baby 1. En ik weet dat anderen dat ook doen. Behalve Baby 2, die nu Baby 1 is. Baby 12 is Baby 36 geworden. Ik weet niet wat de overzieners willen, maar er klopt niets van. Het enige goeie is, dat ik weet dat Baby 12 dus nog leeft. We hebben hem al lang niet meer gehoord, maar waarom zouden ze hem anders een nieuw nummer geven?
Ik wil graag weten hoe het met Baby 12 is. Maar ik durf er niet naar te vragen. De overzieners zijn groter dan wij en iedereen weet dat ze dingen kunnen die wij niet kunnen. Zoals de nummers veranderen.
Achttien. Wat is dat voor stom getal?

*

Deze zomer schrijft Auke Hulst een feuilleton voor De Revisor: Baby 1. Dit is aflevering VI.