Twee gedichten: Daniël Bras
Daniël Bras publiceerde in tijdschriften als Passionate, Tzum, Lava, Krakatau, Meander, Op Ruwe Planken en Kluger Hans. Hij trad de afgelopen jaren veevuldig op. Bras houdt een fotografisch dagboek bij op Facebook van zijn wandelingen door Amsterdam, onder de naam Sale, en geeft een online tijdschrift uit op Youtube: Kwarts.
*
reshimo
dat je me aan haren naar buiten sleurde
me ertoe aanzette je vingers om te buigen
dat het herfst moest zijn omwille van je ogen
dat er een meeuw voorbij moest vliegen
zodat ik opkeek en niet naar jou
dat er een witte fluim aan mijn kin waggelde
waarin je stem meedeinde
ik zou je vergeven voordat er sprake zou zijn
van iets waarvoor ik je kwalijk zou kunnen nemen
dat de weg terug een einde werd
met zandschepen en tongwier
dat wat je tussen ons had toegevoegd
er weer vandoor moest uitgelekt
en uitgebeten; een slangentand
dat ons huis van dak verwisselde
een lege hemel met notoire
zware bastonen
die winter vroor niets dicht
voordat het winter zal zijn gebeuren we opnieuw
zodat dit plaatsvindt gedurende het voorafgaande seizoenik ruim stenen naar hun maat
klap het tentzeil opzij; we zullen zien
moeder is een hen zonder stok haar voorste vlechten
vallen op onze schouders; we zijn verongelijkt
ik sluit de afdruk van onze voetstappen af
giet tussen deksel en bodem kalk; we zijn hetvoordat we paardenmelk over de muren smeerden
dachten we aan onszelf strooiden zand
het bleef plakken op de plekken
die we van onszelf wilden bewaren
en geknield kwam de eerste bezoeker;we waren er
in het voorjaar word je op je gemak gesteld
overwinteren we in onze armen en wie
erin geslapen heeft
