Ronelda S. Kamfer – Love your work (uit #39 Maar het rijmt niet)

Deze week verschijnt De Revisor #39 MAAR HET RIJMT NIET, een nummer geheel en al gewijd aan poëzie. Wat is het, wat mag of moet het zijn?  We vroegen veertien uiteenlopende dichters naar hun poëtica, waarvan we er hier alvast een cadeau doen: Ronelda S. Kamfer (1981) wordt gezien als de meest vooraanstaande Zuid-Afrikaanse dichter van haar generatie. Voor haar debuut Nu de slapende honden ontving ze de Eugène Marais-prijs. Bij Podium verschenen naast haar debuutbundel ook Santenkraam (2012), Mammie (2017) en Chinatown (2021). Voor #39 schreef ze drie gedichten over haar relatie met poëzie, waarvan we er hier één publiceren. (Ren naar de winkel voor de rest!) De vertaling is van de hand van Alfred Schaffer. 

 

 

Love your work 

 

Alle dichters die ik ken hebben redelijk succes

uitgedost in zelfbewustzijn en een stevig lezerspubliek dagen ze op bij het event

altijd gereed voor het podium en de verantwoorde opmerkingen na de show

 

ik houd van mensen denk ik altijd
dan zie ik ze performen
en schaam ik me voor die gedachte

 

als ik zie hoe ze staan te kletsen
met hun glaasjes champagne
en hapjes

 

besef ik het probleem ben ik
ik met mijn gevoelens
het is mijn schuld
ik neem altijd een pistool mee naar een food fight

Love your work

 

Al die poets wat ek ken is mildly successful 

hulle kom by die event dressed up in self awareness en ’n solid readership

altyd gereed vir die stage en curated commentary na die show

 

ek dink altyd ek hou van mense
dan sien ek hulle perform
en voel embarrassed vir die woorde

 

as ek hulle sien staan en praat
met hulle glasies champagne
en finger foods

 

besef ek die problem is ek
ek met my feelings
dit is my skuld
ek bring altyd ’n gun na ’n food fight