Twee gedichten: Arjan Post
Twee gedichten! Ditmaal door Arjan Post (1972). ‘Het weggaan uit de deuropeningen / ’t is vakwerk in de eierschalen werkelijkheid.’
*
In een wit gezicht bent u op zee
gezet en denkt
ze zijn de nooduitgang vergetendat ’t niets gedaan is deel te zijn
van de grote antiquarische afwasal wat in speelzalen visschotels vreet
zich scheve schuimkragen aanmeet
de bolle hemden der vrijmoedigheidhet hangt nu gezellig overboord
banketten uit te schreeuwenu begint alvast te groeten, zoekers
in de masten zoekers in de hekgolf van de meeuwen
hele horden die touwen leren knopennette mensen als razenden diagonalen fierljeppend
want hun koffers raken leeg
en ze spreken steeds weer andere talen
aan de zomerzijde van uw hoofdWeggaan uit deuropeningen
Het weggaan uit de deuropeningen
’t is vakwerk in de eierschalen werkelijkheidstaat meneer al eenbeens buiten
in zijn ruisende stad vol mantels en kelkjes
en 1000 blozende maantjes erboven
en honger die goed geordend moet wordenschikt zich binnen bij kaptafel en zeep-
zender (hunk in tuinbroek vanaf 1:17)
de heimelijke dagwaarde die mevrouw nog even
tot in het diepst van haar gebloemte
als keizerlijk dweiltje mag bespelennee het weggaan uit deuropeningen
de korte sneeuw van geluk, die zwart-witte
veeg over de flakkerende mensentoestellen
in hun leeggelopen woningen
