Vicky Francken – Roekeloze visioenen (uit #40 Vrij Spel)

Deze week verscheen De Revisor #40: Vrij Spel. We gaven 14 schrijvers en één vertaler carte blanche om de tekst te publiceren die zij wilden schrijven, zonder aan een thema gebonden te zijn. Dat leverde een allesbehalve kleurloos nummer op, dat nu hier verkrijgbaar is. Maar we geven ook alvast een cadeautje weg: het openingsgedicht van het nummer. Vicky Francken (1989) is dichter en vertaler. Röntgenfotomodel (2017) werd bekroond met de C. Buddingh’-prijs en de Jo Peters Poëzieprijs. Voor #40 Vrij Spel mochten we nieuwe poëzie van haar publiceren. 

 

Roekeloze visioenen

 

Een parachutesprong, een blinde afdaling,
een roofdier dat al dagen niet gegeten heeft.

Een draaikolk en een wervelwind. Dansen
op een boot die zinkt. Een reling breekt
en iemand gilt. Dode zee.

Een boze man. De eerste spreekbeurt
in een nieuwe klas. Schelden
in een taal die ik niet spreek.

Meer wijn dan me verdoven kan, mijn vingers
die ik doop in gif, een grote groep die roept –
en ik. Een schoenendoos vol glas

en wie ik toen niet was.