Entries by Auke Hulst

,

Baby 1 (IX)

En dan, opeens, verandert alles. Ik ben het huis in gerend, op zoek naar Baby 12. Hij zit op zijn bed niks te doen, zijn ogen zo dood als dat van een dood varken. Ik zeg dat hij moet komen. Hij ziet me wel, maar het is net of hij door me heen kijkt. Ik […]

,

Baby 1 (VIII)

Baby 12 is terug. We hadden gewerkt in de tuin, en nu we weer in het huis zijn om ons te wassen, zie ik hem zitten op zijn bed. Hij kijkt maar wat voor zich uit. De andere baby’ s zien hem ook – ze lopen om, op weg naar de badkamer. Ik wil wel […]

,

Baby 1 (VII)

Baby 31 – dat is dus Baby 3 – zegt dat iemand met me praten moet. Over Baby 12. ‘Waarom?’ vraag ik. ‘Het is iemand die weet hoe het met Baby 12 is. Ik bedoel: Baby 36.’ ‘Wie is het dan?’ ‘Ik moet het geheim houden. Anders merken de overzieners het. Je wilt het toch […]

,

Baby 1 (VI)

We hebben Baby 12 al heel lang niet gezien. Hij is verdwenen in de ziekenkamer, en niemand mag er bij. Vaak horen we hem schreeuwen van de pijn, vooral ’ s nachts, wanneer alles stil is, zodat je er helemaal gek van wordt. Soms scheldt Baby 2 hem uit. Sommigen baby’ s giechelen dan, vooral […]

,

Baby 1 (V)

Baby 12 is er zeker van dat de overzieners iets te verbergen hebben. Waarom hebben ze anders eigen kamers, waar we nooit mogen komen, terwijl zij altijd bij ons binnen kunnen lopen? We zitten op de geheime plek en kijken naar het glinsterding. De randen zijn scherp – hij heeft zich er aan gesneden. Dat […]

,

Baby 1 (IV)

Als ik in bed lig, denk ik aan het glinsterding. Ik wil wel aan iets anders denken, maar het lukt niet goed. Ik neurie stilletjes het Lied van Gelijkheid, tot ik merk dat ik niet meer neurie. Waar op het eiland zou het ding gemaakt zijn? Ergens in de geheime kamers van de overzieners? Of […]

,

Baby 1 (III)

Misschien moet ik iets vertellen over het eiland en het huis. Het eiland is veel kleiner dan de zee, maar toch best wel groot: een paar duizend stappen van de ene naar de andere kant. Het is heel groen en hoog – als je over de rand van de kliffen kijkt word je duizelig. De […]

,

Baby 1 (II)

Soms heb ik het gevoel dat Baby 2 iets van plan is. Hij heeft zijn eigen groepje, en allemaal hebben ze een gemene blik in hun ogen. Baby 7 is er altijd bij – dat is dat meisje met krullen. En Baby 8, die hele grote. Baby 8 doet de geiten pijn als we moeten […]

,

Baby 1 (I)

Mijn naam is Baby 1. Ik ben geen baby, maar wel geweest. Nu ben ik dertien. Wat dat precies betekent weet ik niet – de overzieners zeggen het. Het heeft iets met tijd te maken, geloof ik. Ze zeggen dat het eiland rond de zon draait, waardoor er kleine verschillen zijn in de planten en […]

Archief: Nineteenth Century Man versus Irony Man

Eind 2008 wijdde de redactie van De Revisor een nummer aan superhelden en literatuur. Auke Hulst, die komend nummer (halfjaarboek 2011-2) voor het eerst met oorspronkelijk proza in dit tijdschrift komt, schreef in dat nummer een beschouwend stuk over het problematische van superkrachten in combinatie met literaire subtiliteit. Uit het archief. * ‘A-Man, moet je […]