Beschrijving
Hoelang blijft iemands oeuvre levend? Zolang nieuwe generaties auteurs zich door hem laten inspireren, soms nadrukkelijk, soms subtiel? De aanleiding voor De onbekende Hermans zijn de delen die vanaf nu in de Volledige Werken zullen verschijnen. De reeks zal in het teken komen te staan van de meer onbekende Hermans: dus niet de auteur van veelvuldig herdrukte bestsellers maar de essayist, de fotograaf, de biograaf, de verteller van korte verhalen, de toneelschrijver & scenarist, de beeldend kunstenaar.
De redactie van Revisor had het voorrecht om al kennis te nemen van de nog te verschijnen delen. En we vroegen auteurs die Hermans hoog in het vaandel hebben staan zich erdoor te laten inspireren. Roos van Rijswijk baseerde haar fictieverhaal ‘Op zondagochtend in een straat waar nooit iets gebeurt’ op een ongepubliceerde foto van Hermans, Jente Posthuma gebruikte Hermans’ ironieopvatting (en zijn naam) voor een kort, afgewogen verhaal, en Laura Broekhuysen en Frederik Willem Daem kozen Hermans’ verhalen. Daem schreef een komische, springerige tekst op de toon van Dinky Toys (1976), Broekhuysen leverde met haar vervreemdende ‘Mensuren’ een tekst naar ‘Cascaden en riolen’, een surrealistisch kort verhaal uit 1943 – en pas toen we dát verhaal gelezen hadden, begrepen we werkelijk wat ze beoogde. Maar we bieden meer dan alleen fictie, net als Hermans zelf. Willem Otterspeer, auteur van Hermans’ tweedelige biografie, werkte voor ons een alternatief concept uit om Hermans’ leven mee te beschrijven. Bert Natter schreef in een persoonlijk essay wat de hermansiaanse roman voor hem precies behelst – en wat hem daarin zo treft. Deze schrijvers laten zien dat Hermans voortleeft als inspirator en dat hij doorklinkt in allerlei nieuwe, nog niet canoniek verklaarde oeuvres.
Thomas Heerma van Voss,
namens de redactie van Revisor
